Dursun Ali Erzincanlı Senden Önce Hakkında Detaylar

anlamli düşündüren Senden Önce sözleri en sevilen şiilerinden bir olan Dursun Ali Erzincanlı Senden Önce ilahisi şiiri dinle indir,Önce "Sen Yoktun" şimdi "Senden Önce" Peygamber sevgisi bu kadar mı güzel anlatılır! Allah(c.c) senden ebeden razı olsun abi

 

Dursun Ali Erzincanlı - Senden Önce Åžiiri 

Ya Rasûlallah senden önceydi,
Adem’den de önce Havva’dan da,
Varlığa ilahi bir hediye,
Alemlere rahmet olasın diye,
Pür nur edesin diye alemi,
Her geceye tek sabah , nurunu yarattı,
En-Nur olan ALLAH...

Senden önceydi,
Melekten de önce felekten de,
Nurunla birlikte adını yarattı ALLAH,
Arşın sütunlarına ,cennetin katlarına yazıldı,
El-Hamid olan ALLAH ,
Ä°sminden isim verdi,
“Mahmud” dedi sana,
“Ahmed, Muhammed”dedi...

 
Senden önceydi,
KureyÅŸilerin Arûbe gününde Ka’b bin Lüey seslendi Mekkelilere,
“Hareminizi süsleyip gereken saygıyı gösterin, ona tutunun,
Yakında büyük bir haber gelir, 
Biz farkında olmadan nimet perdelerini üzerimize salar,
Bilinmez hangi mekan ve andan peygamber Muhammed gelir,
Haberler getirir yüce yaradandan...”

Senden önceydi,
ALLAH , deden Hazreti Ä°smail’in kaybolan su kuyusunu ,
Bir baÅŸka deden Abdülmuttalib’e buldurdu.
Önce zemzeme kavuÅŸtu Kabe,
Cemre düÅŸmeden baharı gördü harem,
Sen daha doğmadan tohumlar toprağı deldi,
Sen daha doÄŸmadan Mekke’ye baharın geldi...

 
Senden önceydi,
Ay yüzlü iki yiÄŸit Allah’a kurban adandı,
Biri Hazreti Ä°smail’di diÄŸeri Abdullah,
Göklerin ve yerin sahibi kabul etti ki,
Birinin canına karşılık semadan koç,
DiÄŸerininkine Mekke vadilerinden yüz deve,
Sen Ä°smail’den tevekkül,Abdullah’tan huydun,
Sen iki kurbanlık babanın oğluydun...

Senden önceydi,
Beni Zühre kabilesinin en asil , en ÅŸerefli kızı gelin olmuÅŸtu,
ALLAH’ın ona ne ihsan edeceÄŸini bilmeden,
Ama önce ne karanlıklar yaÅŸayacağını bilmeden,
Gül kokulu yavrusunu ve ona doyamayacağını bilmeden gelin olmuÅŸtu,
Adı kıyamete kadar anılacak tertemiz dillerle,
Adı Vehb’in kızı Hazreti Amine...

 
Ve sen doÄŸdun ya Resulallah,
Yıldızlar denizinden Mekke’nin daÄŸlarına yaÄŸan yaÄŸmurla,
GüneÅŸi , burçları söndüren bir nurla,
Mekana heybet,zamana rahmet,aleme sürurla,
Sen doÄŸdun ya Resulallah,
İklimlerin sultanı yepyeni bir baharla,
Ä°nsanlığa ÅŸeref , yetime gurur,öksüze onurla,
Sen doÄŸdun efendim,
Dünya senin beÅŸiÄŸin, sema senin tülündür,
Sen annenin gülüsün, annen senin gülündür,
Artık seninleydi insanlık,
Alıp verdiğin ilk nefeste bile,
Köleler özgürlüÄŸe kavuÅŸtu seninle,
DoÄŸumunu müjdelediÄŸi için kölelikten kurtuldu Süveybe,
Sana bakan gözler büyüklüÄŸüne ÅŸahit kılındı,
Åžifa Hatun tüm dünyayı saran nurunu gördü...

Seninleydi insanlık,
Ebâ Eyyub el Ensari , kendisine gönderdiÄŸin yemeklerde parmaklarının deÄŸdiÄŸi yeri öÄŸrenip oradan yerdi,
Seninleydi Zeyd Bin Desine,
Hani Reci vakasında esir düÅŸmüÅŸtü,
MüÅŸrikler yaylarını çekmiÅŸ bekliyorlardı,
Oklar Zeyd’i gösteriyordu,
Dediler ki : “Zeyd doÄŸru söyle,
Şimdi senin yerinde Muhammed olsaydı,
Sen de ailenin yanında olsaydın,
Bunu istemez miydin?”
Hazreti Zeyd dedi ki:
“Salın oklarınızı , zaman kaybetmeyin,
Çünkü Resulullah’ın ÅŸu anda bulunduÄŸu yerde,
Ayağına bir diken batmasını,
O’na acı vermesini bile istemem.”
Ve yaylar bırakılmış , oklar Zeyd’i ÅŸehit etmiÅŸti...

 
Seninleydi ümmetin seçilmiÅŸleri genci ve yaÅŸlısıyla,
Erkeği ve kadınıyla hep seninleydi,
Hani Ümmü Ümare vardı ya Resulallah, Nesibe Hatun,
Atının üzerinde , elinde kılıç ve simsiyah giymiÅŸ,
Yüzünü öyle örtmüÅŸ ki sadece gözleri görünüyor,
Onun için buyurmuÅŸtun ki:
“Uhud günü ne zaman sağıma soluma baksam ,
Beni korumak için çarpışan Nesibe’yi görüyordum.”
Seninleydiler ve her ÅŸey güzeldi,
Gece gündüz,
Yaz kış,
Sıcak soğuk hepsi birdi,
YaÅŸamak ve ölmek seninle güzeldi,
Senden sonrası yoktu,
Senden sonrası geceydi , kıştı ve soğuktu,
Abdullah bin Zeyd vefat haberini alınca ÅŸöyle dua etmiÅŸti:
“ Ya Rabbi artık benim gözlerimi âma kıl,
Her ÅŸeyden çok sevdiÄŸim peygamberimden sonra,
Dünyada bir ÅŸey görmek istemiyorum.”
Duası kabul olmuÅŸ , gözleri ama olmuÅŸtu,
Teselli etmek için gelenlere ÅŸöyle demiÅŸti:
“ Ben o gözleri Resulullah’a bakmak için istiyordum,
O’nun vefatından sonra ceylanların gözlerine sahip olsam ne çıkar?”

Ya Resulallah,
Hani Uhud’da  miÄŸfer yanağına batınca,
Ebu Ubeyde bin Cerrah , onu diÅŸleriyle çekmiÅŸ,
Bu yüzden ön diÅŸleri kırılmıştı,
Senden sonra sahabe efendilerimiz demiÅŸti ki:
“ Bir insana ön diÅŸlerinin olmaması yakışmaz,
Ama Ebu Ubeyde’ye öyle çok yakışıyordu ki,
O ne zaman gülse biz Uhud’u hatırlar,
Resulullah’ı anar ve aÄŸlardık..."

 
Senden sonrası da gitti ya Resulallah,
Senin iyilerin, senin vefalıların ,güzellerin, cömertlerin, gariplerin,
Senin gibi yaÅŸayıp senin gibi ölenlerin.
Zaman döndü dolaÅŸtı ve bizi buldu,
Åžimdi senden ve ashabından uzakta , dünya nimetlerinin ortasındayız,
Ahlakın dilimizde var ama hayatımızda yok,
Kimi örnek aldık ki ne ÅŸükrümüz var ne hamdimiz,
Ne dirliÄŸimiz var ne birliÄŸimiz,
Kime benzedik ki biz , konuşmaktan yaşamaya fırsatımız olmuyor,
Bize yine örnek ol ya Rasûlallah,
ALLAH âline , ashabına benzetsin bizi,
ALLAH Ehli Beyt’ine benzetsin bizi,
ALLAH kamil insan etsin bizi,
Bugünkü halimizin sebebi ya Rasûlallah,
İmanımız sağlam fakat sayımız az,
Kırk olunca Kabe’ye,
Üç yüz on üç olunca Bedir’e,
Bin olunca Uhud’a gideceÄŸiz,
Senin ardında biz de varız,
Ama henüz bir buçuk milyarız,
Ya Resulallah,
Bizim için korktuÄŸun hali yaşıyoruz,
Evet biz en çok olduÄŸumuz gündeyiz,
ÇOKUZ AMA YOK HÜKMÜNDEYÄ°Z...

EÄŸer beÄŸenirseniz üstte kalarak daha kolay görülebilir...
Selametle...